In juli 2011, word ik op een morgen wakker, en hoor zacht gemiauw van poezen. Wij hebben zelf een poes, maar dit geluid is anders. Het lijkt wel of ik kittens hoor.......... Maar wij hebben geen kittens..........
Als ik een half uurtje later op sta, en naar beneden loop, krijg ik een cadeautje!!!
Als ik de keukendeur open, kijk ik uit op het terras. Daar zitten twee kittens op mijn tuintafel. Tegen elkaar aan, alsof ze bij elkaar bescherming zoeken. een zilver/blauw grijze, en een grijs/geel gestreepte. Ik houd m'n adem in, en durf bijna niet te bewegen. Als ze me zien, dan vluchten ze waarschijnlijk.
Voorzichtig haal ik mijn fototoestel, en sluip naar het raam om foto's te maken. Vooral met het idee, om het aan Theo en de kinderen te laten zien. Want die geloven me nooit.......
Ik ben op slag verliefd. Hoe leuk is dat......... TWEE KITTENS.
Ze raken aardig gewend, en komen op den duur ook binnen. Al snel nemen ze de regie over in huis (zoals katten dat wel vaker doen). Ze liggen in de lekkerste stoelen, zeuren om eten of drinken, en ze stelen onze harten. Nu nog een naam verzinnen voor het duo. Mijn zoon komt met het idee om ze Knevel en van den Brink te noemen....... Geweldig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten